Co ucieszy nasze oko ?

W marcu w lesie dużo się dzieje. Inaczej w tym miesiącu wygląda las liściasty, inaczej mieszany, a zupełnie inaczej iglasty.  W lesie iglastym wiosna zaczyna się później niż w lesie liściastym. Gdy na wiosnę stopnieją śniegi i zaświeci słońce bory wyglądają tak samo jak jesienią, podczas gdy w lesie mieszanym nasze oczy ucieszy widok geofitów- pierwszych roślin, kwitnących i owocujących przed pojawieniem się liści na drzewach. W marcu zakwitają pierwiosnki: wyniosła (Primula elatior) (o delikatnie pachnących i jasnożółtych kwiatach) i lekarska (Primula veris)  (o kwiatach żółtych i silnie pachnących). Na dnie lasu robi się kolorowo: biel reprezentuje pospolity, aczkolwiek chroniony zawilec gajowy (Anemone nemorosa L.).Spotkamy też kolor niebierski- przylaszczka pospolita (Hepatica nobilis Mill.), fioletowy- fiołek wonny (Viola odorata L.)i purpurowy- kokorycz pusta (Corydalis cava). Żółta odsłona to m.in. pięciornik wiosenny (Potentilla neumanniana Rchb.), ziarnopłon wiosenny (Ficaria verna Huds.), złoć żółta (Gagea lutea), knieć błotna (Caltha palustris L) zwana potocznie kaczeńcem czy śledziennica skrętolistna (Chrysosplenium alternifolium L.). Podczas marcowego spaceru możemy natknąć się na dość duże, nieprzyjemnie pachnące, purpurowoczerwone lub białe kwiaty, osadzone na grubej łodydze. Mowa tu o lepiężniku różowym i białym (Petasites hybridus L.,(Petasites albus L.)– roślinie kojarzonej bardziej z ogromnym liściem, z którego latem dzieci często robią parasole.

Pod koniec marca dojrzewają owoce bluszczu pospolitego (Hedera helix L.) (kwitnie jesienią). Czarne jagody, zebrane w półkuliste baldachy, dojrzewają dopiero po przezimowaniu.Korony drzew długo jeszcze pozostaną bezlistne. Nie oznacza to jednak, że w świecie drzew nic się nie dzieje, o czym najszybciej przekonają się alergicy. W marcu kwitną m.in. dereń właściwy, olsza czarna, czy wiąz pospolity.  W marcu kończy pylić leszczyna, silnie pyli wierzba a zaczyna „odzywać się" topola, grab czy  brzoza.

Co słychać u leśnych domowników?

Gdy słońce mocniej przygrzeje i roztopi resztki śniegu i dotrze do głębszych warstw ściółki, budzą się owady. Już w marcu spotkać można liszkarza tęcznika (Calosoma sycophanta). Należy do najpożyteczniejszych i najładniejszych (zielone, połyskliwe pokrywy i niebieski tułów) chrząszczy naszych lasów.

Pod koniec marca odbywa się rójka cetyńców: mniejszego i większego (Tomicus minor, Tomicus piniperda). Chrząszcze  te mogą okazać się bardzo groźne w osłabionych (np. przez emisje przemysłowe) drzewostanach sosnowych. Ich znakiem firmowym jest „cetyna"- uszkodzone, żerowaniem gałązki, które odpadają pod wpływem wiatru.

Od połowy marca zbierają się w wodach żaby trawne. Zasiedlają wszelkie  stojące i wolno płynące cieki. Złożony skrzek może zajmować wiele metrów kwadratowych powierzchni wody. Również w świecie ptaków robi się gwarno. Po miesiącach zimowego przestoju, przy wydłużającym się dniu łatwiej o pokarm. Gatunki osiadłe rozpoczynają poszukiwanie i zajmowanie rewirów lęgowych, co przejawia się intensywniejszym śpiewem.  W marcu przylatują m.in. pierwiosnki, zięby, rudziki i strzyżyki i kosy (żyjące w miastach są osiadłe) . W słoneczne poranki można już usłyszeć śpiew drozda śpiewaka i dzwońca.

W świecie ssaków pojawia się liczne młode pokolenie. W marcu prosi się locha. Matka pilnie opiekuje się potomstwem, strzeże go i w razie potrzeby broni. W zacisznym miejscu koci się samica zająca szaraka. Wkrótce po przyjściu na świat  młode nakarmione zostają mlekiem o wysokiej zawartości tłuszczu, po czym samica ze względu na bezpieczeństwo miotu opuszcza go na kilka dni. W tym czasie małe siedzą bez ruchu, przytulone do siebie, nie wydają też prawie żadnego zapachu.

Co w tym czasie robi leśnik?

W miarę możliwości pogodowych, a co za tym idzie dostępności  terenu nadal trwa intensywne pozyskanie drewna.

Z zadań hodowli lasu- po połowie marca- intensywne prace szykują się na szkółkach leśnych. Tu trzeba przygotować glebę pod wysiew. Na szkółkach leśnik ocenia też porażenie drzewek przez chorobę zwaną osutką lub opadziną, powodowaną przez pasożytniczy grzyb. Do innych zadań ochronnych należą m.in.: ocena porażenia przez hubę korzeniowa i opieńki w uprawach, wykładanie drzew pułapkowych na kornika drukarza, remont grodzeń, porządkowanie pasów przeciwpożarowych.

Źródło:Hanna Będkowska „Wycieczka do lasu"